نویسندگان
چکیده
کودکان دارای اختلالات یادگیری با چالش‌های جدی در نظام‌های آموزشی مواجه اند که عدم توجه به آن‌ها منجر به محرومیت از حق بنیادین تحصیل می‌گردد. این مقاله با رویکردی میان‌رشته‌ای، حقوق تحصیلی این گروه را از دو منظر فقه اسلامی و روانشناسی تربیتی تحلیل می‌کند. روش تحقیق، توصیفیتحلیلی مبتنی بر منابع کتابخانه‌ای (متون فقهی، روانشناسی، اسناد حقوقی) است. یافته‌ها نشان می‌دهد فقه با استناد به اصولی چون عدالت، نفی ضرر و حرج، و مسئولیت اجتماعی، و روانشناسی تربیتی با تأکید بر عدالت آموزشی، اصل شمولیت و نیاز به برنامه‌ریزی فردی‌شده، در حمایت از حقوق آموزشی این کودکان همسو هستند. نتیجه‌گیری کلیدی مقاله، ضرورت الزام‌آورسازی شرعی و علمی تأمین امکانات آموزشی ویژه و همگرایی این دو دیدگاه در سیاست‌گذاری‌هاست.
کودکان دارای اختلالات یادگیری حقوق تحصیلی فقه اسلامی روانشناسی تربیتی عدالت آموزشی آموزش شمول‌گرا برنامه آموزشی فردی‌شده (IEP) قاعده لاضرر قاعده رفع حرج نیازهای آموزشی ویژه
امیر خزائی - amirfhg32@gmail.com - دانش آموخته سطح 2 سفیران هدایت
مرتضی اشرف - mwbaylhwlwy@gmail.com- دانش آموخته سطح 2 سفیران هدایت
رضا مرادی - Reza.moradi.7293@gmail.com - دانش آموخته سطح سه حوزه علمیه تهران
کلیدواژه‌ها
