نویسندگان
چکیده
امروزه آگاهی حقوقی به عنوان بخشی حیاتی از توسعه حرفه‌ای و فردی فعالان عرصه تربیت بدنی و ورزش، نقشی کلیدی در تضمین سلامت جسمانی، روانی و ارتقای کارآمدی شغلی آنان ایفا می‌کند. حضور مستمر چالش‌های حقوقی نظیر تبعیض، سوءاستفاده، عدم شفافیت در قراردادها و نقض حقوق فردی سبب شده است تا توجه به آموزش و اشاعه حقوق در محیط‌های ورزشی، به دغدغه‌ای ملی و بین‌المللی تبدیل شود. هدف این مقاله، تحلیل انتقادی ابعاد و پیامدهای آگاهی حقوقی بر سلامت و عملکرد فعالان حوزه تربیت بدنی با تمرکز بر مرور منابع علمی، قوانین ملی و کنوانسیون‌های بین‌المللی و همچنین مقایسه تجارب موفق جهانی و وضعیت موجود در ایران است. یافته‌های حاصل از پژوهش حاکی از آن است که ارتقای سطح آگاهی حقوقی نه تنها به کاهش آسیب‌های اجتماعی و روانی ورزشکاران و کارکنان این حوزه منجر می‌شود، بلکه بستر شکل‌گیری فرهنگ عدالت‌محور، پیشگیری از تضییع حقوق و افزایش مشارکت حرفه‌ای را فراهم می‌سازد. بررسی نظام‌های آموزشی و اجرایی کشورهای پیشرو نشان می‌دهد اجرای برنامه‌های هدفمند آموزش حقوق ورزشی، تدوین راهبردهای حمایتی، دسترسی آزاد به منابع حقوقی و بهره‌گیری از ظرفیت رسانه‌ها و فناوری‌های نوین به شکل قابل توجهی سطح آگاهی و رضایت فعالان ورزشی را افزایش داده است. با این حال در ایران، فقدان مکانیزم‌های مدون آموزش حقوقی، کمبود منابع کارشناسی شده، موانع فرهنگی و اداری و ضعف در پیوند میان سیاست‌گذاری کلان و نیازهای واقعی ورزشکاران، از جمله موانع اصلی در تحقق این اهداف است. مقاله حاضر ضمن ارائه تحلیل انتقادی و تطبیقی، راهکارهایی عملی برای بهبود وضعیت موجود پیشنهاد داده و ضرورت توجه مدیران ورزش و فعالان سیاست‌گذاری را به طراحی و اجرای بسته‌های آموزشی و حمایتی ویژه در سطح ملی یادآور می‌شود.
حمیدرضا جلیلی - dr.hr.jalili@gmail.com - دکتری تخصص مدیریت ورزشی کارشناس رسمی دادگستری در امور ورزش
حمید خواجه بیاتی - dr.hr.jalili@gmail.com - استادیار معلم آموزش وپرورش استان قم
علی قنبری - dr.hr.jalili@gmail.com - مربی معلم آموزش وپرورش استان قم
کلیدواژه‌ها
